برای پروژه «استراتژیست‌ها چگونه می‌اندیشند؟» با زیر تیتر «عوامل مؤثر در تفکّر یک استراتژیست» علاوه بر سرک کشیدن در لابلای ده‌ها کتاب باید 7 کتاب در این مورد و چندین کتاب خاطرات سیاسی/فرهنگی را هم بخوانم. در این خواندن‌ها علاوه بر لذّت مطالعه که لذّتی است ذاتی و عمیق و ماندگار، لذّت‌های گاه و بی‌گاه و کوچک و بزرگ خودنمایی می‌کند، لذّت فهم و آشنایی با چگونگی ارتباط آنچه دوست داری و آنچه به عنوان کار انجام می‌دهی!
هر چند تمام این لذّت‌ها را با دوستان و عزیزان خواننده این وبلاگ در میان گذاشتن بی‌ربط می‌نُماید، ولی از لذّت‌های مشترک براحتی می‌توان داد سخن داد. یکی از کتب هفت‌گانه مورد مطالعه کتاب «چین» نوشته هاینز آلفرد کیسینجر، معروف به هنری کیسینجر، استراتژیست و سیاست‌مدار نام‌آشنای آلمانی الاصلِ آمریکایی است. می‌دانید که کیسینجر علاوه بر طراح و مجری ارتباط دراز دامن و پر سر و صدای آمریکا/چین، در سال 1971، از علاقمندان چین هم هست.
بد نیست بدانید این کتاب در سال 2011 نوشته شده؛ یعنی وقتی جناب کیسینجر 88 ساله بوده‌اند، در سال 2012 انتشارات پنگوئن آن‌را منتشر نموده(جناب کیسینجر امسال هم کتابی با عنوان «نظم جهانی» منتشر کرد، بله در سن 91 سالگی!) و در سال 1392 نشر فرهنگ معاصر با ترجمه آقای حسین رأسی آن‌را در ایران منتشر کرد. کتاب فارغ از تمام این حرف‌ها برای خواننده علاقمند به این مباحث، جهت آشنایی با فرهنگ شرق بسیار مفید است.
کیسینجر در فصل اوّل کتاب، «یگانگی چین»، در بخش "«رئال پولیتیک» چینی و «هنر جنگ» اثر «سان تزو»" مقایسه‌ای می‌کند بین بازی چینی‌ها با نام «وی چی» و بازی غربی‌ها «شطرنج» و از این مقایسه نتایجی می‌گیرد هم جالب و هم خواندنی.
در اینجا می‌خواهم
این چند صفحه را برای شما خوانندگان عزیز بیاورم و بعد عکس صفحات مربوط از کتاب
مزبور را، پس همراه هم بخوانیم این تحلیل جذّاب و احتمالاً منحصر به فرد را :
